“Qianjinfang”, “Danxifang”, “Jixiaofang” ve “Bencagangmu” isimli Çin tıp kitaplarında solucanlardan elde edilen ekstraktların astım, hipertansiyon, artrit, alerji, yanık, sivilce gibi hastalıklarda antipiretik, antihistaminik ve anestezik etki gösterdiği ifade edilmiştir (Alumets ve ark., 1979; Reynolds, 1972). Modern tıptaki son gelişmeler, toprak solucanlarının tıbbi etkilerini kanıtlamıştır. Kabakulak, şizofreni, bacak ülseri, egzama, kronik prostat, kırık, kanser, kan, solunum sistemleri konularında solucanların çok çeşitli tedavi edici özellikleri olduğuna dair akademik çalışmalara rastlamak mümkündür. Toprak solucanları balıkçılık, evcil kuş yetiştiriciliği, kurbağa ve tavuk çiftlikleri için de yem olarak potansiyel bir pazardır.
Toprak solucanı
Solucanlar, yaşam şekilleri ve yerlerine göre 3 ekolojik kategoride sınıflandırılırlar. Epigeic (gübre yapımında kullanılanlar), endogeic (toprakla beslenenler) ve anecic (kazıcılar) türler (Bouche, 1977).
Genel olarak 5000 veya daha fazla solucan türü olmasına rağmen, bunlardan sadece birkaç türü vermikompost üretiminde kullanılabilmektedir. Bu tür solucanlar genellikle çeşitli hayvansal ve bitkisel atıkları sorunsuzca tüketebilirler ve hatta GÜNLÜK OLARAK KENDİ AĞIRLIKLARI KADAR ATIK TÜKETEBİLİRLER. Eğer solucanın yaşam koşulları uygun hale getirilirse, ortalama 45 günde bir solucanları sayısı yaklaşık 2 katına çıkar ve nüfusları katlanarak hızla artabilir.
